De aanslag.

Nou ik heb het geweten hoor, 6 uurtjes vooruit. Terwijl wij de ene kant van de wereld langs vlogen deed de zon dat via de andere kant. Zo vonden we elkaar weer terug in Bangkok.

Dit was zo'n gekke ervaring dat nu mijn biologische klok helemaal door het dolle heen is. Zojuist van af 2 uur lokale tijd tot een uurtje of half 7 geslapen aangezien ik geen stap meer kon zetten (24 uur wakker). Zo meteen gaan we nog even rondwandelen en in ons gezellige guest house een potje poolen om vervolgens weer naar bed te gaan om in het zelfde ritme als alle mensen hier te komen.

Die energie kan ik wel gebruiken want in de tijd dat we hier zijn geweest  krijg je zoveel over je heen. Allemaal mannen die je minstens 10 keer vriendelijk moet bedanken voordat ze eindelijk een keertje opdonderen. Deze tactiek hebben we later een beetje aangepast met een hele serieuze blik. Werkt best aardig. Maar je moet wel een beetje stevig in je schoenen staan en daar heb je gewoon energie voor nodig.

Op dit moment ben ik gewoon nog niet in de stemming om rondgeleid te worden. Morgen als ik een beetje uitgerust ben kan ik weer een hoop hebben!

Het bier smaakt goed, de mensen zijn aardig, Jesse is een geweldig maatje, het weer is om jaloers van te worden en we hebben een bed. Wat wil je nog meer?